Friday, June 22, 2007

سخنی از لائودزو

فرمان مران
عذاب آرد
آرام گیر تا جهان بیاساید
***
شادی حریم اندوه ست
اندوه ، حریم شادی
انجام را کیست ، کو تواند دید؟
***
راست نماید ، راست اما نیست
کژ گردد
نیک نماید ، نیک اما نیست
پلید گردد
انسان را ، گمگشتگی ، پایان نیست
***
دائو د جینگ ، بر گردان هرمز ریاحی و بهزاد برکت
***
ضمنا در مطلب قبلی نوشته بودم فضای دانشگاهها پس از انقلاب فرهنگی به سردمداری سروش
امین عزیز راهنمایی هایی در این مورد ارائه کرد
اصلاح میکنم البته نه کاملا مطابق با نظر امین
نه به سر دمداری آقای سروش ، بلکه انقلاب فرهنگی که یکی از سردمدارانش آقای سروش بود
برای اطلاع بیشتراینجا و اینجا و اینجا و اینجا و اینجا را هم میتوانید ببینید
نکته جالب اینجاست که آقای سروش در مصاحبه شان ضمن بیان برخی نکته های ناراست که البته توسط آقای نجفی برملا شده مهمترین استدلالشان این است که من تنها نبودم دیگرانی هم بودند . اتفاقا من آقای زیبا کلام را بسیار صادق تر از ایشان یافتم
در هر حال چه گویم که ناگفتنم بهتر است
***
تلک شقشقةهَدَرت ثَمِّ قََّرَت
شعله‌ای از آتش دل بود که فرو کش کرد
نلسون ماندلا گفت : می بخشیم اما فراموش نمیکنیم
***
اما بقول لائودزو .... نه ، یک بار دیگر خودتان بخوانید

 
300 the movie