روز فیلتر است
این مطلب به نظرم جالب آمد
ايران در مسايل ما دخالت نکند
وزير خارجه عربستان در مصاحبه با فيگارو: - پنجشنبه 5 بهمن 1385 [2007.01.25]
ژرژ مالبرونو
سعود الفيصل، وزير امور خارجه عربستان، طي مصاحبه اي با روزنامه فيگارو به بحث پيرامون مشکلات لبنان و دخالت هاي ايران پرداخته است. اين مصاحبه در حاشيه کنفرانسي درخصوص لبنان که فردا در پاريس برگزار مي شود انجام شده است.
همان طور که مي دانيد عربستان سعودي اولين حامي کنفرانس لبنان است که فردا در پاريس برگزار خواهد شد. چرا کشور سدر تا اين حد براي عربستان حائزاهميت است؟ لبنان کشوري است که از زمان پايان جنگ داخلي، در آن فرقه هاي مختلفي با يکديگر در صلح و آرامش زندگي کرده اند و به واقع مي توان گفت که کشوري منحصر به فرد در خاورميانه است. اين کشور مثال بارزي است از اينکه سني ها و شيعيان مي توانند در کنار يکديگر زندگي کنند. ولي امروز ثبات اين کشور به علت مداخلات خارجي تهديد شده است. به همين دليل، فرانسه و عربستان معتقدند که اگر در اصلاح و احياي آن مشارکت کنند، خدمت ارزشمندي براي کل خاورميانه انجام داده اند. البته ما براي کمک به بيروت به انتظار کنفرانس پاريس ننشسته ايم. از زمان جنگ در سال 2006، سه ميليارد دلار به لبنان کمک کرده ايم و فردا نيز کمک جديدي را اعلام خواهيم کرد.
آيا ثبات لبنان توسط ايران تهديد مي شود؟ آيا هدف اين کشور که حزب الله را تحت حمايت خود دارد، سرنگوني دولت فواد سينيوره نيست؟ مقامات لبناني به خودي خود مي توانند براي اين بحران راه حلي را يافت کنند، ولي اگر ديگران در صدد اين باشند که جنگ و نبردهاي خود را به لبنان صادر نمايند، مطمئناً وضعيت پيچيده خواهد شد. حزب الله تحت فشارهاي بسياري قرار دارد، به ويژه از خارج. اين حزب ابتدا يک سازمان لبناني است و خود را نيز به همين ماهيت مي شناسد. ولي ديگران بر اين عقيده نيستند و در اين رابطه مناقشه وجود دارد. ما هنوز نمي دانيم گرايش و تمايلات آن چيست.
آيا شما با مسأله حمله نظامي عليه تأسيسات هسته اي ايران موافق هستيد؟ درگيري ايران يک درگيري سياسي است و بايد از طريق ديپلماسي حل و فصل شود. گزينه نظامي بايد آخرين گزينه باشد. زور و خشونت نمي تواند تهاجمي را که به هدف سلطه و برتري يافتن انجام شده توجيه کند. عمليات نظامي عليه ايران يک عمل اشتباه است، به ويژه در زماني که يک وجه مشترک بزرگ بين مذاکره کنندگان اروپايي و ايراني وجود دارد: رعايت پروتکل الحاقي آژانس اتمي. اگر دقت کنيد در پايان تنها مسأله اي که معلق باقي مي ماند، مسأله غني سازي است. من مطمئنم که هنوز راه هاي ممکن بسياري براي رفع اين اختلاف ديپلماتيک وجود دارد. يکي از اين راه ها، تأسيس يک کنسرسيوم بين المللي بين کشورهاي منطقه است که تحت نظارت آژانس اتمي خواهد بود؛ کنسرسيومي که بتوان آن را در يک کشور بي طرف برپا کرد، حتي نه الزاماً در داخل خاورميانه. چنين کنسرسيومي مي تواند ضمانت هايي را تأمين کند مبني بر اينکه هيچ برنامه هسته اي به سوي اهداف نظامي معطوف نشود.
شما که با ايران مذاکره مي کنيد، پس چرا مايل نيستيد فرانسه نماينده خود را به اين کشور اعزام نمايد؟ ما با مقامات ايراني درخصوص مسايل جهان عرب صحبت مي کنيم و معتقديم مداخله اين کشور در امور ما خطرناک است. به همين دليل به مقامات ايراني از نگراني هاي خود مي گوييم؛ نگراني درخصوص تأثير و نفوذ آنها در جهان عرب. و البته اين اقدام ما کاملاً منطقي است. ولي زماني که کشورهاي ديگر درخصوص مسايل ما با آنها صحبت مي کنند، اين مسأله به نفوذ ايران در جهان عرب مشروعيت مي بخشد. به همين دليل است که با اعزام نماينده ازسوي فرانسه موافق نيستيم. ما اميدواريم که ايران براي ما يک همسايه خوب باشد. اميدواريم که مقامات ايراني در يافتن راه حل کمک ما باشند، نه اينکه خودشان ايجاد مشکل کنند. اين چيزي است که به کرات به آنها مي گوييم: در امور ما دخالت نکنيد
منبع: فيگارو، 24 ژانويه 2007
مترجم: علي جواهري
وزير خارجه عربستان در مصاحبه با فيگارو: - پنجشنبه 5 بهمن 1385 [2007.01.25]
ژرژ مالبرونو
سعود الفيصل، وزير امور خارجه عربستان، طي مصاحبه اي با روزنامه فيگارو به بحث پيرامون مشکلات لبنان و دخالت هاي ايران پرداخته است. اين مصاحبه در حاشيه کنفرانسي درخصوص لبنان که فردا در پاريس برگزار مي شود انجام شده است.
همان طور که مي دانيد عربستان سعودي اولين حامي کنفرانس لبنان است که فردا در پاريس برگزار خواهد شد. چرا کشور سدر تا اين حد براي عربستان حائزاهميت است؟ لبنان کشوري است که از زمان پايان جنگ داخلي، در آن فرقه هاي مختلفي با يکديگر در صلح و آرامش زندگي کرده اند و به واقع مي توان گفت که کشوري منحصر به فرد در خاورميانه است. اين کشور مثال بارزي است از اينکه سني ها و شيعيان مي توانند در کنار يکديگر زندگي کنند. ولي امروز ثبات اين کشور به علت مداخلات خارجي تهديد شده است. به همين دليل، فرانسه و عربستان معتقدند که اگر در اصلاح و احياي آن مشارکت کنند، خدمت ارزشمندي براي کل خاورميانه انجام داده اند. البته ما براي کمک به بيروت به انتظار کنفرانس پاريس ننشسته ايم. از زمان جنگ در سال 2006، سه ميليارد دلار به لبنان کمک کرده ايم و فردا نيز کمک جديدي را اعلام خواهيم کرد.
آيا ثبات لبنان توسط ايران تهديد مي شود؟ آيا هدف اين کشور که حزب الله را تحت حمايت خود دارد، سرنگوني دولت فواد سينيوره نيست؟ مقامات لبناني به خودي خود مي توانند براي اين بحران راه حلي را يافت کنند، ولي اگر ديگران در صدد اين باشند که جنگ و نبردهاي خود را به لبنان صادر نمايند، مطمئناً وضعيت پيچيده خواهد شد. حزب الله تحت فشارهاي بسياري قرار دارد، به ويژه از خارج. اين حزب ابتدا يک سازمان لبناني است و خود را نيز به همين ماهيت مي شناسد. ولي ديگران بر اين عقيده نيستند و در اين رابطه مناقشه وجود دارد. ما هنوز نمي دانيم گرايش و تمايلات آن چيست.
آيا شما با مسأله حمله نظامي عليه تأسيسات هسته اي ايران موافق هستيد؟ درگيري ايران يک درگيري سياسي است و بايد از طريق ديپلماسي حل و فصل شود. گزينه نظامي بايد آخرين گزينه باشد. زور و خشونت نمي تواند تهاجمي را که به هدف سلطه و برتري يافتن انجام شده توجيه کند. عمليات نظامي عليه ايران يک عمل اشتباه است، به ويژه در زماني که يک وجه مشترک بزرگ بين مذاکره کنندگان اروپايي و ايراني وجود دارد: رعايت پروتکل الحاقي آژانس اتمي. اگر دقت کنيد در پايان تنها مسأله اي که معلق باقي مي ماند، مسأله غني سازي است. من مطمئنم که هنوز راه هاي ممکن بسياري براي رفع اين اختلاف ديپلماتيک وجود دارد. يکي از اين راه ها، تأسيس يک کنسرسيوم بين المللي بين کشورهاي منطقه است که تحت نظارت آژانس اتمي خواهد بود؛ کنسرسيومي که بتوان آن را در يک کشور بي طرف برپا کرد، حتي نه الزاماً در داخل خاورميانه. چنين کنسرسيومي مي تواند ضمانت هايي را تأمين کند مبني بر اينکه هيچ برنامه هسته اي به سوي اهداف نظامي معطوف نشود.
شما که با ايران مذاکره مي کنيد، پس چرا مايل نيستيد فرانسه نماينده خود را به اين کشور اعزام نمايد؟ ما با مقامات ايراني درخصوص مسايل جهان عرب صحبت مي کنيم و معتقديم مداخله اين کشور در امور ما خطرناک است. به همين دليل به مقامات ايراني از نگراني هاي خود مي گوييم؛ نگراني درخصوص تأثير و نفوذ آنها در جهان عرب. و البته اين اقدام ما کاملاً منطقي است. ولي زماني که کشورهاي ديگر درخصوص مسايل ما با آنها صحبت مي کنند، اين مسأله به نفوذ ايران در جهان عرب مشروعيت مي بخشد. به همين دليل است که با اعزام نماينده ازسوي فرانسه موافق نيستيم. ما اميدواريم که ايران براي ما يک همسايه خوب باشد. اميدواريم که مقامات ايراني در يافتن راه حل کمک ما باشند، نه اينکه خودشان ايجاد مشکل کنند. اين چيزي است که به کرات به آنها مي گوييم: در امور ما دخالت نکنيد
منبع: فيگارو، 24 ژانويه 2007
مترجم: علي جواهري
|